ÇANAKKALE GEÇİLMEZ
Yedi düvel olarak, saldırdı vahşi batı,
En modern silahlarla, insafsız sert ve katı,
Sömürgeci ve zalim medeniyettir adı,
Kilitbahir kilitli, açılmaz Çanakkale,
Toplu çarpan yürek var, geçilmez Çanakkale.
Deniz, hava, karadan, dört bir koldan sardılar,
Tarihte görülmemiş, donanmalar kurdular,
Ölüm kustu vahşiler, aylar boyu vurdular,
O gizemli bir iksir, içilmez Çanakkale,
Unutulmaz destandır, geçilmez Çanakkale.
Haçlıların en büyük gücü geçti buradan,
Milyonlar toplanmıştı, değildi hiç sıradan,
Bu imtihanda bizi, korudu hep Yaradan,
Maddi güç ve silahla, ölçülmez Çanakkale,
Akılları durdurur, geçilmez Çanakkale.
On dört ayrı cepheden, birden hücum ettiler,
Bütün dünya birleşti, bize anca yettiler,
Sonunda yenilerek, zelil olup gittiler,
Boyun eğip düşmana, alçalmaz Çanakkale,
Ne yapsalar olmadı, geçilmez Çanakkale.
Yurdu işgal etmekti, kâfirin tek amacı,
Üstün maddi gücünü, dağıttı iman tacı,
Bozguna uğratıldı, püskürttü hilâl, haçı,
Her tür üstün silahla, biçilmez Çanakkale,
Öyle kolay değildi, geçilmez Çanakkale.
İki yüz elli kilo mermiyi taşımıştı,
Düşmanı alt edince, sürurlar yaşamıştı,
Aylardır sabrederek, zafere susamıştı,
Öyle büyük bir ruh ki, küçülmez Çanakkale,
Onbaşı Seyitler var, geçilmez Çanakkale.
Saf saf olup gelmişti meleklerin ordusu,
Hemen çözülüp gitti, haçlının kolordusu,
Dayanamayıp kaçtı, kaldı düşman tortusu,
Bir vatan toprağıydı, kaçılmaz Çanakkale,
Manevi ordu vardı, geçilmez Çanakkale.
Her karışında ulvi, ne destanlar yazıldı,
Mânânın bu zaferi, yüreklere kazıldı,
Bütün gücüne rağmen, bâtıl Hakk’a ezildi,
Altın, elmas, gümüştü, saçılmaz Çanakkale,
Diriliş muştusuydu, geçilmez Çanakkale.
Düştü vatan uğruna, ne yiğitler toprağa,
Aktı Şehidin kanı, dalgalanan bayrağa,
Koç yiğitler göçtüler, vardılar son durağa,
Yoksa bir hiç uğruna göçülmez, Çanakkale,
Bütün dünya gördü ki geçilmez Çanakkale.
Vatan elden gitmesin, diyen yaşlı babalar,
“Evladım koş cepheye, durma” diyen analar,
Ar kalesi gelinler, yetim kalan balalar,
Öyle bir değerdi ki, seçilmez Çanakkale,
İman dolu kalpler var, geçilmez Çanakkale.
Salih Sedat sahip çık Çanakkale ruhuna,
Tüm dünya kurban olsun, şehitlerin ahına,
Çok ağıtlar yakıldı, zaferlerin şahına,
Bir kördüğüm sevdası, çözülmez Çanakkale,
Daima haykırırız, geçilmez Çanakkale.
Ne destanlar yazıldı Çanakkale’de,
Birçok plan bozuldu Çanakkale’de,
Haçlı gücü ezildi Çanakkale’de,
Çanakkale imanın coştuğu yerdir.
On beş ay savaştı nice mücahitler,
Cennetlere uçtu can veren şehitler,
Çok mânevi sahneler gördü yiğitler,
Çanakkale mantığın şaştığı yerdir.
Şeref zilleti boğdu Çanakkale’de,
Ölen ruh tekrar doğdu Çanakkale’de,
Nur yağmur oldu yağdı Çanakkale’de,
Çanakkale binlerin göçtüğü yerdir.
Yüzbinlerce canımız toprağa düştü,
Vatan bayrak aşkıyla kendinden geçti,
Şehadet arzusu yüreğinden taştı,
Çanakkale ruhların uçtuğu yerdir.
Madde kalpten atıldı Çanakkale’de,
Mana kalbe katıldı Çanakkale’de,
Küfrün nutku tutuldu Çanakkale’de,
Çanakkale küffarın kaçtığı yerdir.
Siz Bedir, Uhud şehitlerinin yâri,
Koş Peygamber kucağına kalma geri,
Ölmez şehitler, Allah katında diri,
Çanakkale nurları saçtığı yerdir.
Melekler arza indi Çanakkale’de,
Düşman korkudan sindi Çanakkale’de,
İman, inkârı yendi Çanakkale’de,
Çanakkale milletin koştuğu yerdir.
Çanakkale’den emanet vatan bize,
Kıyamete dek asla gelmesin dize,
Çanakkale ruhuna, dönelim öze,
Çanakkale kalpleri açtığı yerdir.
Andımızdır vatanı daim korumak,
Hainlik edenleri bulup kürümek,
Sapmadan her şartta hak yolda yürümek,
Çanakkale rahmetin taştığı yerdir.
Yedi düvele karşı sürüyor savaş,
Vatanı böldürtmemek en büyük uğraş,
Yoktur kimseye verecek en küçük taş,
Çanakkale sıratın geçtiği yerdir.
