OZAN GÖZÜYLE

OZAN SÖZÜYLE              

Not: Sevgili okuyucularım, bundan sonra biraz da böyle muhabbet edelim istedim, sözün kısası siz ariflere yeteceğine inanarak. 

Bir zamanlar iki kişi

Birbirinin oldu eşi

Arkadaşlık kurmuşlardı

Güzel karar vermişlerdi

Beraber alıp satacak

Kârlarına kâr katacak

Kâr zararı bilecekler

Orta ortaya bölecekler

Köy kasaba gezilerek

İşin aslı sezilerek

Canlı hayvan alıp satmak

Nerde akşam orda yatmak

Evlerinden ayrıldılar

Ticarete sarıldılar

Dolaştılar birkaç köyü

Baktılar ki kazanç iyi

Kazandıkça geldi iştah

Çabuk olur akşam sabah

Doluyorken cüzdanları

Kayboluyor vicdanları

İkisinde ayrı hava

Bozulmaya başlar maya

Birkaç ay geçer aradan

Yardım eğliyor yaradan

Koyun alır kuzu satar

Pekmez alır tuzu satar

Derken bir gün akşamüstü

Sanırsınız güneş küstü

Hemencecik batıverdi

Dağlar kaşın çatıverdi

Bir köy vardı yakınlarda

Kurulmuştu akınlarda

Severlerdi misafiri

Çevirmezdi kimse geri

Çaldılar bir ev kapısı

Sanki gönülün yapısı

Kapı bir kolay açıldı

Sanki neşelik saçıldı

Karşıladı güler yüzle

Bekliyorduk dört bir gözle

İçeriye buyur etti

Allah için hayır etti

Kucaklaşıp hoş beş oldu

Odaya bir neşe doldu

Geldi ibrik ile leğen

Olmaz keyiflere değen

Yemek vakti geliyordu

Ev sahibi biliyordu

Ortaklardan biri çıktı

Dedi ki ihtiyaç vakti

İhtiyacı giderecek

Birazcıkta gecikecek

Arkadaş çıktı dışarı

Kalan oldu bir haşarı

Dedi ortağın ardından

Meğer patlarmış derdinden

Eşeğin teki ortak

Şeytan diyor işi bırak

Aklı işe ermez bunun

Gözü bile görmez bunun

Ben yaparım bütün kârı

Bölüşürüz yarı yarı

İçeri girince ortak

Ev sahibi dedi bırak

Ortağı geldi oturdu

Tabi ki sohbete durdu

Öbürü çıktı bu sefer

Gelende doluymuş meğer

O da taş attı bağına

Öküz dedi ortağına

Hitap etti öküz diye

Bunun ile geldim niye

Kazanırım o da böler

Neler çekiyorum neler

Ev sahibi bu duruma

Girer kalbinde yoruma

İçinden der eyvah yazık

Dost dostuna atmaz kazık

Hemen odayı terk eder

Hemen hanımına gider

Der ki hele biraz eğil

Bu gelenler insan değil

Görünüşe aldanmışım

Bakınca insan sanmışım

Kendileri söylediler

Hali beyan eylediler

Biri öküz biri eşek

Atılmaz bunlara döşek

Yemek falan yapma aman

Bir tabağa doldur saman

Dediğime gel uyuver

Bir tabakta arpa koyver

Sofra düzülür böylece

Alır götürür öylece

Tabaklar ağzı kapalı

Açıp içine bakmalı

Ev sahibi derki açın

Hazırlandı sizin için

Açtılar ki tabakları

Kıpırdadı dudakları

Dediler ki sen ne yaptın

Yoksa yolundan mı saptın

Ev sahibi hemen kalktı

Şöyle yüzlerine baktı

Neden kızdınız ki bana

Dönün hele benden yana

Ortağına öküz dedin

Tabi ki saman istedin

Sende eşekmişsin güya

Layık oldun bak arpaya

İki ortak başın eğdi

Dediler söz yerindeydi

Biz bu sözleri hak ettik

Çokta ileriye gittik

Hemen köyü terk ettiler

Ayrı yönlere gittiler

Bize düşen iki kelam

Adam olmalı vesselam