kazim_ozturk2016@mynet.com

Kerbela, Müslümanların kara günü! Kerbela; yaslı gün! Kerbela; Akan İnsanlık kanı! Kerbela; insanlığın iflası! Kerbela; sözün bittiği yer!

Dünya yaratılmış, insan yaratılacağı, nesillerin devam edeceği, zürriyetlerine:

-“Elestü bi Rabbiküm?” diye sorunca;

-“Kâlu belâ”

- “Ben sizin Rabbiniz değil miyim? Hitabına hep birden, itirazsız olarak;

-“Evet” demişlerdir.

Bu bir sözleşmedir. Allah ile kulların sözleşmesi. Her insanın, babanın sperminden anne rahmine intikal etmesiyle başlar, oluşumunu tamamlayıp dünyaya gelmesinden sonra ergenlik çağına girinceye kadar devam eder. Ergenlik çağından sonra da ölünceye dek aklını, fikrini kullanarak, düşünce geliştirerek, kendine, etrafına, tabiata bakarak yüce yaratana verdiği bu sözünü yerine getirmeye çalışır.

Akıllı olan ve ergenlik çağına eren her insanın, yaratılmış olduğunu, yaratanına itaat etmesi gerektiğini tefekkür etmesi, muhakeme yürütmesi gerekmektedir. Bezm-i elest; “la ilahe illallah” Allah’tan başka ilah yoktur. Cümlesi içinde cereyan eder.

“Hani bütün peygamberlerden;… Nuh’tan, İbrahim’den, Musa’dan, Meryemoğlu İsa’dan sadakat sözü almıştık, onlardan ağır sorumluluk taşıyan bir söz almıştık. Allah, sözlerinde durup durmama konusunda doğruları sorgulaması için bu sözleşmeyi yapmıştı. Allah, inkar yolunu seçenlere de acı bir azap hazırlamıştır.”

“Bezm- i elest”; Allah’a verilmiş olan sözdür. Allah’ın, insanlara şuur verip kendisini tanıttıktan sonra onlardan kulluk sözü almasıdır. Allah’ın bu sözü almaktaki amacı; insanların iman etmemeleri için hiçbir mazeretin kalmamasıdır.

Ezelde verilen söz olan “Bezm-i elest”; dünya hayatında insanlarda din duygusu ve maneviyat ihtiyacı olarak var olmuş ve kendini hissettirmiştir.

Demek oluyor ki, yeryüzünde ilk rejim; hak nizam, tevhid anlayışı, ilahi uygulamadır. Yani Allah, insanları, daha işin başında tevhid ile tanıştırmış, temiz bir yaratılış vermiş, hayatını düzenli kılmasını istemiştir. Tevhid üzere hayat sürenler; mutlu, huzurlu, sevinçli, her şeyleri yerli yerinde olanlardır.       

Allah’a ezelde verdiğimiz sözde devam eder, imanımızı sonsuza kadar sürdürürsek en yüce mertebeye ulaşır, kurtuluşa ereriz. Zira Allah insanlara; akıl ve düşünce yeteneği bahşetmiş, önlerine imana götüren açık deliller koymuştur.

Baktığımız zaman; Hz. Adem’in yaratılması, insanın yaratılış serüveni, Allah’ın ruhlardan aldığı; “elest” akti, Hz. Peygamberin; “beni Hud suresindeki; “ Emir olunduğun gibi dosdoğru ol” ayeti yaşlandırdı” ifadesi, Kur’anda çokça zikredilen; düşünce, fikir, aklı kullanma emirleri, ayetlerin hep; “Kâmil insan” olmayı öğütlemesi, ameli Salih yapanların kurtuluşa erecekleri… önce olumsuzlukları temsil eden, “hayır” diyerek, olumluya adım atmayı temsil eden, “İlla”ya yani; batıl, Allahsız, inançsız bütün sistemleri temelden yıktıktan sonra yepyeni bir sistem kurmak meselesine kafa yorar.

Kerbelalar bitmiyor! Hz. Hüseyin’in şehadeti nasıl bir Kerbela idiyse, bugün; Suriye’de, Irak’ta, Mısır’da, Arakan’dai Doğu Türkistan’da, Afrika’da…kerbela tavırlar sürüyor! 15 Temmuz’da girişilen darbe girişimi de bir kerbeladır!   

Elif

Nedir Elif?

İnancında; dimdik olmak,

Hayatında kula kulluk yapmamak,

“Emir olunduğu gibi dosdoğru olmak”,

Sıratı müstakimden başka yola sapmamak,

Elif; Kıyamdır, ayakta duruştur, kararlılıktır!...

Sözünün eri, evinin eri, eşinin feri olmaktır!

Bakarken elif, söylerken elif, yaparken elif!...

Elif; ilk olmaktır, ön sırada durmaktır,

Baba olmak, eş olmak, kardeş olmak,

Sırdaş olmak, yoldaş olmaktır!

Elif; kötülere hasım, hayırlara hısım olmak,

Gariplere hemdem, kimsesize tılsım olmaktır!...

Elif; Komşusu açken tok yatmamak,

Kimseye yan gözle bakmamak,

“kendi için istediğini başkası için de istemek”,

Dünya çıkarı için kimseye küsmemektir!...

Elif, adam olmak, adam kalmaktır!

Elif; yaratana tam kul olmaktır!