kazim_ozturk2016@mynet.com

Yeni Şafak Gazetesi’nden, Mehmet Şeker, köşe yazısında yaşanmış bir hikaye anlatıyor. Ben de bu hikayeyi ve köşe yazısını, aynen alıntılıyorum.

“ Türkiye'nin Pakistan Büyükelçisi Sadık Babür Girgin, çekim yapmak için orada bulunan televizyon ekibinin başından geçen çarpıcı bir olayı anlatıyor.

Yaşlı bir Pakistanlı adam, kim olduklarını soruyor ekibe. “Türk'üz, Türkiye'den geliyoruz” cevabını alınca her birine sarılıyor. “Ben hayatımda hiç Türk görmedim. Ama sizi çok özledim.”
          Türkler Bosna'da yardım dağıtırken, uzakta oturan yaşlı birini listeye eklemeyi unuttuklarını söylüyor Boşnaklar. Mümkünse ona da götürülmesini talep ediyorlar. Tek başına yaşayan yaşlı bir kadın…Biri yüzbaşı iki kişi, yardım kolilerini sırtlarına alıp yola düşüyor. Araç yolu yok. Patikalardan ilerleyerek, epey bir zaman sonra dağın yamacındaki yaşlı teyzenin evine ulaşıyorlar. “Türk müsünüz?” diye soruyor kadın. “Evet” cevabını alınca şöyle söylüyor: “Geleceğinizi biliyordum.”
          Bunlar gibi pek çok sahne yaşandı, yaşanıyor. Doğudan batıya…Bir defasında Balkanlar'da beyaz yaşmaklı bir teyze;

 “Nerede kaldınız be kızanım?” diye sormuştu bana.

Haritada yerini bilmediğimiz Afrika ülkelerinde bile Türkleri bekleyenler var.
Şimdi birkaç sorunun cevabını düşünelim.

Buraya nasıl gelindi?

Bu bir imajdan mı ibaret?

Türkleri özleyenler, bekleyenler, geleceğinden emin olanlar, boş yere mi bekliyorlar?
Onların hepsi birden, büyük bir yanılgı içinde olabilirler mi?

Zorda olan, zulüm gören, sıkıntı yaşayanların gönlünde niçin Türkiye var?

Mesela niçin İsviçre gelmiyor hiç birinin aklına? İtalya'yı niye düşünmüyorlar? Yahut Suudi Arabistan'ı…

Dünyanın 34 ülkesinde Türk şehitliği bulunduğunu hatırlarsak, bu soruların hepsine bir cümlede cevap bulmuş oluruz.

Pakistanlısı, Afganistanlısı, Afrikalısı ve diğerleri hepsi bekleyedursun, biz patlayan bombalarla meşgulüz.

Avrupa’nın, Türkiye düşmanlığını ve çeşitli zamanlarda ortaya attıkları değişik ayak oyunlarını birlikte yaşadık! Gezi parkı eylemini, 17-25 Aralık kalkışmasını, 15 Temmuz darbe girişimini…şimdi de ekonomik yönden Türkiye’yi dize getirme politikalarını yaşıyoruz!

Avrupa sanıyor ki; Türkiye, kendi otomobilini, kendi uçağını, kendi tankını, kendi savunma araç ve gereçlerini yapmasın. Hepsini biz satalım. O, sadece tarımla ilgilensin, makarna fabrikası açsın, ciklet üretsin, oyuncakla meşgul olsun. Sanayiye, üretime yönelmesin. Yani ayağa kalkmasın, bize muhtaç olsun, parayı biz verelim… Türkiye’ye borç verirken; yüksek rakamlarla faiz uygulayalım anlayışı hakim! 

Avrupa, türkiye’nin performanasından korkuyor, aklı çıkıyor! “osmanlı gelirse, Osmanlı o eski haşmetine kavuşursa…” bu korku, rüyalarına giriyor! Onun ortaya attığı; “Hasta adam” numaralarının tutmadığını, şimdiye kadar aldatılan Türkiye’nin, artık aldanmadığını gördükçe hafakanları kalkıyor! O yüzden şimdi de, doları, avroyu yükselterek, ekonomiye darbe vurmayı deniyorlar! Allah’ın izniyle bu darbeyi de atlatacaktır! Bütün kesimlerin Türk lirasıyla alışverişe yönelmesi, sözleşmelerin Türk parasıyla yapılması, Türk parasının değer kazanması için milletçe hepimize görev düşüyor! Haydi Türkiye, Avrupa’ya, Türkiye düşmanlarına bir kez daha gerekeni yap!