kazim_ozturk2016@mynet.com

Meyveli ağaç, dallarını yere doğru eğer. Hiç, kavağın, dallarını yere eğdiğini gördünüz mü? Veya duydunuz mu? İlim adamı, kariyer sahibi insanlar da, aynen meyveli ağaç gibidir. Onların; başı yerde, kibirin “k” sinin semtine uğramaması gerekir. “Başı yerde” olmak; mahcup, ezik, herkese karşı minnet duyguları içinde olan kimse demek değildir.   

Bu hususta bir anekdotumu aktarmak istiyorum. Selçuk Üniversitesi Kitap Fuarında TYB standında kitap imza günüm vardı. Standa tanınmış bir yazar geldi, kitaplarımı incelemeye başladı. Bendeniz;

-“Hoş geldiniz, nasılsınız? “ dedim. Demem gerekti. Zira misafirdi. Misafire Güleryüz, tatlı dil kullanmak, gereken hassasiyeti göstermek gerekti. Öyle yapmak durumunda oldum. Fakat, yazar da tık yok, iyi veya kötü, “hoş geldiniz” kelamına karşı her hangi bir cevap alamadım. Bu yazar, bir yayınevine kitaplarını imzalamaya gelmiş. Yanında da bir akademisyen vardı. O muhterem de imza için gelmiş!

Üzüldüm, hem de çok üzüldüm. Yanımdaki şair yazar arkadaşım;

-“Kazım hocam çok kötü oldun, aldırma” diyerek beni teselli etti. Halbuki, biz yazarlar, gelenlere, -“hoş geldiniz, nasılsınız?” diyerek karşılarız. Bu hareketimizle kaybettiğimiz bir şey mi var? Küçülüyor muyuz? Yazarlığımıza halel mi geliyor?

Aynı standı paylaştığımız şair arkadaşımın Tayyip Sağ’ın yazdığı şu şiir çok şey anlatıyor;

Bir Gül Alabildin mi?

Ne görüp geçirdin ey insanoğlu,

Şu fani dünyaya doyabildin mi?

Bunca çaba, bunca uğraş boşuna,

Kefenden gayrı mal alabildin mi?

Sağlığında ocağını yaktılar,

Öldüğün gün, koru duman yaptılar,

Tabutun ardından ağıt yaktılar,

Bu dünyadan bir ders alabildin mi?

……………………………….

Kibir, kulun Allah'ın azabından emin olduğunu gösterir. Azaptan emin olmak ise felâketlerin en büyüğüdür. Tevazu ise Allah'tan korkmayı ifade eder. Bu korku ise, saadetin rehberi ve âletidir. (İmam Gazali)
         Malı ile sana karşı kibirlenen adama karşı kibirlenmek, Allah için tevazu sayılır. (Yahya bin Muaz)
        Akıllı kimsenin rütbesi yükseldikçe, tevâzûsu (alçak gönüllülüğü) artar. (İdris (a.s.)
        İnsan gururu yüzünden de alçak gönüllü olabilir. (Montaigne)  
        Kendini büyük gören küçüktür. Kendini küçük gören büyüktür. (Hz. İsa (as)
        İnsanları sev ve kimseyi kendinden alçak görme. Tevazu sahibi ol, zira en halis ziynet alçak gönüllülüktür. Mütevazi olan kimse, en güzel ziyneti takınmıştır. (Süleyman Hilmi Tunahan (ks)
        Bütün insanlar, beni olduğumdan daha aşağılamak, hakaret etmek isteseler, bunu yapamazlar. Çünkü, herkesin hakaret derecelerinden daha aşağı olduğumu bilirim. (Ebu Süleyman Darani)
        İnsanın tevazu sahibi olması, kendisine ikram getirir. (Hz.Ali (R.A.)
        İbâdetlerin en faziletlisi tevazudur. (Hz. Aişe (r.a.)