Değerli dostlar, bugünkü yazımı çok zor yazıyorum. Ellerim bilgisayar tuşuna gitmiyor. İster inanın ister inanmayın, ne yazacağımı, nasıl yazacağımı, hangi cümleleri kuracağımı bilemiyorum. Bana göre, benim penceremden; baba, eğitimci, rol model, adam gibi adam, hayatını hep mücadeleyle geçirmiş, davası uğrunda cefalar çekmiş, cezalar almış ama asla inhiraf etmemiş! “yeter artık pes ediyorum” dememiş!

Yazarlığı, benimle yaşıt. Aslen öğretmen. Görev yaptığı her yere ışık götürmüş, rehber olmuş, yol göstermiş! Bir çok dergi, gazete ve mecmuada yazılar yazmış, yazı işleri müdürlüğü görevi ifa etmiş. İlim Yayma Cemiyetinde idarecilikler yapmış.

Elime bir gazete aldığım zaman ilk önce o’nun yazılarını okurdum. Beraber aynı gazetelerde köşe yazarlığı yapmanın mutluluğuna kavuştum. “iyi ki hocamla birlikte aynı gazetede yazarlık yaptım” diyorum. En son yazarılık yaptığı gazete Hakimiyet idi. Yazmak istiyordu ama gözlerinin görme yeteneği kaybolmuş, yazamaz duruma gelmişti. Zekası dinamikti, aklı başındaydı.

Aydınlar Ocağı, hayattayken ona vefa günü yaptı, ağzından yazarlık hikayeleri dinledik. Evet. Sözünü ettiği değerli insan; benim de rol model olarak aldığım, saygı duyduğum dava adamı;VEYİS ERSÖZ. Onu kaybettik. Üzüntüm sonsuz dostlar. Fakat neylersiniz ki bu, önüne geçilmeyen ilahi bir kanun. Her doğan ölecektir. Bu sabah bilgisayarımı açınca acı haberi, kıymetli mahdumları; Salih Sedat, Ömer ve yeğeni Ömer Lütfi Ersöz‘den aldım. Dün Salih Sedat kardeşim; “babamın durumu ağırlaştı, dualarınızı eksik etmeyin” demişti. Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun. Yakınlarına baş sağlığı dilerim.   

Şu an Ankara’da olduğum için hocamın cenazesine katılamayacağım. Tüm gönül dostlarıma baş sağlığı ve sabrı cemiller niyaz ederim.

Ölüm!

Her ölüm, sol yanımı ağrıtır,

İçim dağlar, gözümü ağlatır.

Hevesler dizginlenir, bu anda,

Azrail arkamızda ve yanda.

"Hayatı tarif et" desem, sana,

"Dün, bugün ve yarın" dersin bana,

Veya bir nefes, bir soluktur bu,

Ve dünyaya elveda uykusu!

         Hayat Çizgisi

Hayat bir imtihan, iman ve sabırla değerli,

Ömür bir törpüdür, çile ve kahırla değerli.

İlahi bir hibedir, emanet bizlere bu can,

Kur'an’a yönelik, İslam'la coşar heyecan.

Hayat diyorlar, yan yana yollara,

Kimi dipsiz çıkar, kimi ana yollara.

Kader çizgisi bu, elinde değil kimsenin,

Yaratanın yazgısı bu, kısılır, soluğun sesin.

İşte Hayat!

Aylar geçiyor, yıllar geçiyor

Takvimden yapraklar düşüyor

Ömür denilen değer bitiyor.

Hayat bu işte, yok olur bir an,

İnişli, yokuşlu, iki kapılı han!