Zaman zaman, Müslümanların kırmızı çizgilerini ihlal etmek, kutsal değerlerine saldırmak, sokağa çekmeye çalışıyorlar.

Amaçları, hani hep diyorlar ya; “İslam, terörle eş değerde” . Bunu ispat etmek ve; “biz size demedik mi, İslam terörist diye. Bak görüyorsunuz, insanlara saldırıyorlar, insanları öldürüyorlar, katliam yapıyorlar…”

Şu zamanda sağduyuyu kaybetmemek, üç beş serserinin yaptıklarına bakarak, sokaklara dökülmemek gerekir. Bu, şu anlama gelmez; “varsın saldırsınlar, varsın kutsallarımızı tahrip etsinler…” böyle bir çirkinlik yaşandığı zaman önce hukuki yola başvurmak, yani, “bir kötülük gördüğün zaman elinle gidermeye çalışmak, buna gücün yetmezse, dilinle gidermeye çalışmak, buna da gücün yetmezse kalben buğz etmek. Kalben buğz etmek, imanın zayıf halkasıdır…” ilkesine uyarak, gerekli diplomasiyi kullanarak, zararsız, ziyansız meseleyi çözmek şarttır. Bu mümkün olmuyorsa, tüm İslam ülkelerinin, tüm; “Ben de Müslümanım” diyenlerin, duruma el koyması, tepki göstermesi, sessiz kalmaması gerekir. Zaten başta Türkiye olmak üzere İslamî hassasiyeti olanlar kıyama kalktı.

Son zamanlarda bu tür çirkinliklerin sayısında artış gözleniyor! Altında çapanoğlu çıkıyor. Türkiye’yi nasıl olur da diz üstü çökertiriz, nasıl olur da, kalkınan, büyüyen, kendi ayakları üzerinde durmaya gayret sarf eden bir ülkeyi, Suriye yapabiliriz, yok edebiliriz, sıfırlayabiliriz?...

Beceremediler, beceremeyecekler. Hep denediler. Her sefereinde, firasetli, sağduyulu, aklıselim sahibi vatansever insanların tokatıyla karşılaştırlar. Tarihe baktığımız zaman bunun örneklerini açık ve net olarak görürüz.

Devamlı söylüyorum, yazıyorum, kitaplarımda anlatıyor, konferans, söyleşi, sohbet ve dost toplantılarında dile getiriyorum; “kenetlenelim, düşmanlara, hainlere, Türkiye’ye ihanet etmek isteyen iç ve dış mihraklara itibar etmeyelim. Aklımızı kullanalım. Unutmayalım ki Türkiye’den başka Türkiye yok. Türkiye ayağımzın altından kayarsa, bizi kimse barındırmaz. Akıllı olalım. Ne olur, kardeşlik duygularımızı partizanca harcamayalım.”

Bu Gemi Batmasın!

Bu gemi; yıllardır yüzüyor,
Derin denizlerde, okyanuslarda,
Fırtınalarda, boralarda,
Bu gemi, Nuh’un gemisi,
Bu gemi; Vatan gemisi,
Bu gemi, millet gemisi,
Atalarımın bize vergisi....
Şehit kanıdır boyası,
Ay yıldız arması..
Geminin katları çok,
Her katta değişik insanlar,
Rengi başka, şivesi başka,
Fikri başka, düşüncesi başka...
Geminin omurgası; 
Din, millet, iman, bayrak, ezan...
Bunlar iksir, lazım her an...
Geminin ilkesi; dostluk, birlik, 
Huzur, kardeşlik...
Bin huzur gemisine,
Sür ileriye, gitsin uzaklara,
Açılsın açık denizlere, okyanuslara....

Bu vatan kimin? 
Bu vatan; 
Tarihini bilen,
Vergisini veren,
Askerliğini yapan,
İnsanları seven,
İslâm’a tam bağlı olanlarındır....
Bu vatan; 
Kaos yaratmayan,
Vatanı satmayan,
Terörün yüzüne bakmayan,
Kavramlara hile katmayan,
Demokrasiyi rafa atmayanlarındır...
Bu vatan, 
Dindarları görünce ürkmeyen,
İnanç değerlerinden korkmayan,
Hak bildiği yoldan sapmayan,
Elif gibi dümdüz olanlarındır...
Bu vatan; 
Okullarda yalnız ilim öğreten,
Hikmeti yitik mal belleten,
Çin’de bile olsa almayı yeğleten,
Gece gündüz çalışıp,
İcat yapanlarındır...
Bu vatan; 
Askeriyle, siviliyle,
Memuruyla, amiriyle,
Yetmiş milyon neferiyle,
Kanını çekinmeden dökenlerindir....
Bu vatan; 
Sözde değil, özde tavırlarla,
Çilelerle, kahırlarla,
Hizmete koşar adımlarla,
Yılmadan, severek çalışanlarındır... 
Bu vatan; 
Miting miting dolaşmayan,
Cumhuriyeti maske tutmayan,
Atatürk’ü kalkan yapmayan,
Dindarlara cephe almayan,
Sınıf ayırımına sapmayan,
Aklı yerinde olanlarındır...