Güvercinlerin eğitildiğinde çok başarılı oldukları ve algılarının yüksek olduğu yapılan laboratuvar çalışmalarında bilinen bir gerçektir. Fakat yeni bilimsel bulgular, güvercinlerin eğitilmeden sokakta gördüğü yüzleri ayırt edebilme yeteneğine sahip olduklarını göstermiştir.

Yerleşim bölgelerinde yaşayan güvercinlerin insanları yüzlerinden ayırt edebildikleri tespit edilmiştir.

Akla ve şuura sahip olan insanların bazen benzer insanları karıştırmasına rağmen güvercinlerin sadece bir defa karşılaştıkları birini aylar sonra yine bir araya geldiklerinde hemen fark edip tanıyabilmeleri gerçekten çok büyük bir mucizedir.

Gözümü nereye çevirsem, yüceler yücesi bir yaratıcının varlığını gösteren eşi bulunmaz kanun ve nizamlarını görmekte, üstün yaratılış örneklerine şahit olmaktayım. 

Güneşli bir günde, ağaçlı bir yolda yürü ve çiçeklerin yapısındaki eşsiz güzelliği düşün bir an için. Kuşların sesine kulak ver. Ağaçların garip yaratılışlarına dik gözlerini. Yığınlarca böcekleri kendine çeken ve böylece yeni bir aşılanmayı ve ertesi yıl çok mahsul almayı sağlayan o çiçeklerdeki eşsiz tat, kendiliğinden meydana gelmiş olabilir mi? Çok küçük aşılayıcı tozların, bir çiçeğin dişi organına düşmesi veya yumurtacığına girmesi, böylece aşılanma işleminin tamamlanıp, tohumun meydana gelmesi tesadüf olabilir mi?

Bizim farkına varmadığımız bir kudret elinin, her şeyi düzenleyip bir nizama soktuğunu ve henüz başlangıcında bulunduğumuz bir yolun kanunlarını tanzim ettiğini kabul etmek ve Allah’ın varlığına ve birliğine inanmak zorundayız.

Bir kuş, yalnız alışık olduğu için bizim onun sesine hayran olduğumuz ve cenabı Hakk’ın, onun ötmesini istediği için ötmüş olsun.

Yeryüzünde her gün sayısız kuşlar öter. Sayısız meth-ü senalar yapar yaratıcılarına. Ama bizim kulaklarımız duyamaz onları. Yeryüzünde Allah’ın sayısız lütufları ve ihsanları var, kullarının üzerinde ama insanoğlunun kapalı gözlerini açıp, onları görmesi lazım.

Baltimur kuşunun yuvasını kim yapıyor? Kim öğretmiş bu kuşa, o üstün yuva yapma sanatını? Neden benziyor bu tür kuşların yaptığı yuvaların hepsi birbirine? İçgüdü mü? Belki “evet” diyeceksiniz. Evet demekle eksik cevap vermiş oluruz. 

Pekiyi içgüdü nedir? Bazıları buna; “canlıların öğrenme yoluyla değil de, doğuştan edindikleri bilgiler” Diyecektir. Halbuki buna; “Allah’ın, canlı varlıklara verdiği kuvvet” demek daha doğru değil mi?

Cenabı Allah, bu varlıkları belli kanunlara göre yarattığını ve bizim, bu kanunların mahiyetini henüz tamamen öğrenememiş olduğumuzu Kabul etsek, daha iyi olmaz mı?

İnsanoğlu, yüzünü nereye çevirirse çevirsin, yığınlarca cevaplandıramayacağı sorularla karşılaşır. Bunlara cevap vermek için sayısız tahminler yapar, hayaller kurar. Evrenle ilgili ne kadar sorunun cevabını bulmuştur insanoğlu? Fakat ne yazıktır ki insanın bilgisinin artmasıyla, ilahi bilgisi de artmamış, aksine insan, evrenin sırlarından birini yakaladığını hissettikçe, bu yakaladığı bilgi kırıntısı, onun Allah’ın varlığıyla ilgili düşüncesini zayıflatmış ve böyle ihtiyacın gerekliliğini azaltmıştır. Halbuki insanlık için bu bulunan gerçekler, görünen evrenin ötesinde her şeyi yöneten bir Allah’ın varlığını kabul etmenin açık delili olması gerekirdi. 

Dîdâr ile muhabbete doyulmaz,
Muhabbetten kaçan insan sayılmaz.
Münkir üflemekle çerağ söyünmez.
Tutuşunca yanar aşkın çırası. (Pir Sultan Abdal)