11 Mart’tan bu yana çok sıkıntı çektik; esnaf dükkânını açamadı, kirasını ödemekte zorlandı ticaret erbabı, alışveriş olmayınca da ekonomik açıdan büyük yaralar açıldı. Millet evine kapandı…

Devletimiz haklı olarak vatandaşını korumak için bazı tedbirlere başvurmak zorunda kaldı. Özellikle 65 yaş üstü insanlarımız ve 20 yaş altı yavrularımızın sağlığı açısından; “Evde kal Türkiye” dedi. Bazıları evde kalışı; “esir olduk evlerde” diyerek eleştiri konusu yapmaya kalktı. Hatta bu meseleyi yalnızca Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın şahsi kaprisi olduğunu söyleyecek kadar ileri gitti. Halbuki bütün dünya yanıp yıkılıyor, kırılıp geçiyordu. Allah’a şükür ki devletimiz erken tedbir aldı da, ülkemizdeki ölüm olaylarının artmasının önüne geçti. Hala dünya kırılırken Türkiye, derin bir yara almadan atlattı.

Sokağa çıkma yasağı kaldırıldı. Parklar, bahçeler, piknik alanları, çay bahçeleri, Millet bahçeleri…açıldı. Ancak, maske, sosyal mesafe ve temizliğe azami dikkat etmek artıyla bu serbestlik devam edecekti. Bir da baktık ki hafta sonunda millet sahillere, deniz kıyılarına, ormanlara, piknik alanlarına hücum etti. Öyle bir hücum etti ki, ne maske var, ne sosyal mesafe, ne de temizliğe dikkat etmek…adamlar pikniğe gidiyor, hiçbir şey olmamış gibi, hem piknik yaptığı yere çöpünü pervasızca bırakıyor, hem de salgını göz önüne almıyor!

Bu durumu gören bilim kurulu üyeleri haklı olarak; “böyle giderse eski günlere geri dönülebilir, hem de eskisinden daha sert tedbirler getirerek. Vaka sayılarının artması, ölüm olaylarında yükselişin olması bizi buna zorluyor…” demeye başladılar.

Bir veya birkaç aymazın kural tanımazlığı, kurallara uyan insanların hakkını gasp etmek oluyor. Yüzleri kızarmadan; “ben kural mural tanımam kardeşim, beni kimse kurala uymaya zorlayamaz…” diyerek kendi arasında efelik yapanlar çıkıyor. Dahası milletvekili olduğunu söyleyen birisi, televizyon muhabirine, ağzına gelen her şeyi söylemekten geri kalmıyor.

İnsanın biraz; iz’anı, vicdanı, insanlık anlayışı olur. Bu vatanda yaşıyorsak, bu ülkenin kurallarına uymak zorundayız. “kul hakkı” denilen bir şey var. Kalan vakit mangalda, “kul hakkı” diyerek kül bırakmayanlar, virüs nedeniyle bazı tedbirler gündeme gelince kul hakkını unutuyorlar. Size söylüyorum be hey aymazlar; sizin yaptığınız bu kuralsızlık nedeniyle olanların faturasını bize neden ödetmeye kalkıyorsunuz? Sizde hiç insanlık duygusu yok mu? Sizin virüsünüzü biz neden yüklenelim? Böyle aymazca hareket edenlere hakkımı helal etmiyorum.         

Sevmiyorum!

Allah dostlarına düşman katanı

Sevmiyorum asla sevmeyeceğim,

Cennet vatanıma kurşun atanı,

Sevmiyorum asla sevmeyeceğim!

Kutsal ezanıma yan bakanları,

Minarelerime çan takanları,

Darbeler yaparak can yakanları,

Sevmiyorum asla sevmeyeceğim!

İftira atanı yalan dolanı,

Tüm Müslümanlara düşman olanı,

Haçlı fitnesiyle beyni dolanı,

Sevmiyorum asla sevmeyeceğim!

Vatanseverleri sevmeyenleri,

Mana erlerini övmeyenleri,

Şeytanı başından savmayanları,

Sevmiyorum asla sevmeyeceğim!

Fakir ve yoksula kafa tutanı,

Kibir dağlarında caka satanı,

Firavunca kakıp o’nla yatanı,

Sevmiyorum asla sevmeyeceğim!

Bu Mahluklar!

Edepsizlikte, sınır tanımaz,

Ne rezil varlık, bu yaratıklar,

Ahlak ve irfan, onur tanımaz,

Ne rezil varlık, bu yaratıklar!

Hakka haklıya, diller uzatır,

Tüm insanlara, kollar uzatır,

 Bütün haine, yollar uzatır,

Ne rezil varlık, şu yaratıklar!

Anayı bilmez, babayı bilmez,

İnsan değil ki, insana gülmez,

Yaşadıkça hiç, iz’ana gelmez,

Ne rezil varlık, şu yaratıklar!

Kutsallarıma, saygısı yoktur,

Millî manevî, kaygısı yoktur,

Vatan ve millet, duygusu yoktur,

Ne rezil varlık, bu yaratıklar!