Hicretten çıkaracağımız çok önemli maddi ve manevi dersler vardır. Öncelikli olarak yaşanılan toprağı, vatanı terk etmeden önce Allah (c.c.)’ın haramlarını terk etmeliyiz. Allah (c.c.)’ın haram kıldıklarını terk edip emrettiklerini yapıp helâller dairesinde özel ve güzel bir hayatı yaşayanlar, gerektiğinde hicret ederler. Bu özelliklerden yoksun olanların hicret edebilmeleri mümkün değildir. Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.s.) : “Asıl Muhacir, Allah’ın yasaklarını terk edendir” buyurmuşlardır. Manevi olarak bu şuur eksenine sahip olanlar gerektiğinde dünyalık maddi değerlerini kolayca terk edebilirler.

     Hicret; maddi ve manevi her türlü fedakârlığın yapıldığı, gerekirse anne-baba, eş, evlâtların ve mülklerin, terkedilebildiğini açıkça gösteren kutlu bir yolculuktur. 
     Hicret; halis bir niyetle, samimi olarak Allah (c.c.)’a bağlılık, Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.s.)’e muhabbetin ta kendisidir. 
     Hicret; keyfi bir göç değildir. Gerektiğinde hakkın ve hakikatin yeryüzüne hâkim olması çabasıdır. 
     Hicret; Allah (c.c.)’a imanın, sadakat ve teslimiyetin, sabır ve sebatın ta kendisidir. 
     Hicret; Allah (c.c.)’ın rızası, insanlığın huzur ve mutluluğa kavuşturulup barış içinde yaşanılmasına yönelik gerçekleştirilen bir harekettir. Hicret; Allah (c.c.) rızası için her şeyden vazgeçmenin, fedakârlığın zirvesidir. 
     Hicret; İnanca yapılan baskıya, işkenceye ve her türlü zulme direnmenin, boyun eğmemenin adıdır. 
     Hicret; hakkın batıla, iyinin kötüye galip gelmesidir. 
     Hicret; Tevhid inancının kalplerde kökleşmesinin göstergesidir.    Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.s.)’in Peygamber olarak gönderilmesi sonucu, karanlık yerini aydınlığa, zulüm yerini adalete, kararan gönüller, vicdanlar, merhamete, İman nuruyla kavuşmuşlardır.

     Kendi düzenlerinin yıkılıp yok olacağını düşünüp bu durumdan rahatsız olan Müşrikler, Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.s.)’i öldürmek istemişlerdir. Aynı zamanda her geçen gün Müslümanlara eza ve cefalarını artırmışlardır. Müşriklerin, Müslümanlara karşı uyguladıkları eza ve cefaları arttırmış olmalarından dolayı Miladi 622 yılında Müslümanların, Mekke’den Medine’ye hicret etme izni Allah (c.c.) tarafından Efendimiz Hz. Muhammed(s.a.s.)’e verilmiştir. Öncelikle Müslümanlar Medine ye gönderilirler. Son olarak da en yakın sadık arkadaşı Hz. Ebu Bekir (r.a.) ile beraber Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.s.) Mekke’den Medine’ye hicret etmişlerdir. Hicrete karar veren Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.s.), öncelikle üzerinde bulunan Müşriklerin emanetlerini sahiplerine teslim etmesi için Hz. Ali (r.a.)’a bırakmıştır. Bu husus gerçekten çok anlamlıdır. Üzerinde önemle durmamız gerekir. Efendimiz kendisini öldürmek isteyen Müşriklere karşı onların mallarını yine kendilerine teslim etme noktasında gerekeni yapmıştır. Efendimiz, müşrikler tarafından bile Muhammed’ül Emin olarak tanınmıştır. Peygamberler güvenilir kimselerdir. Bu özelliğini hicrette, Peygamberimiz uygulamaları ile düşmanlarına bir kez daha net bir şekilde göstermiştir.    

    Hicret’ten çıkaracağımız çok önemli dersler vardır. Hicrete en sadık yol arkadaşı Hz Ebubekir(r.a.)’la beraber çıkan Peygamberimiz (s.a.s.) Medine’ye gidecek olmasına rağmen, önemli bir taktik uygulayıp tam tersine öncelikli yolculuk yapmış, yolu çok iyi bilenlerden destek almıştır. Malumunuz örümcek ağı çok dayanıksızdır. Koruyan ve kollayan Allah (c.c.), sevdiklerini en zayıf örümcek ağıyla da korur. Müşrikler evinin etrafını sarmış beklerken onların gözleri önünde Yasin Sûresini okuyup çıkıp gitmelerine rağmen görünmemişlerdir. Yolculuğun her aşamasında zahmet çekerek Medine’ye ulaşmışlardır. Allah(c.c.)’ın gücü her şeye yeter. Bir şeye ol dedi mi o hemen oluverir. Yeter ki kul Allah’a samimi olarak teslim olsun. Âyet-i Kerîmede: “ Onlar ağızlarıyla Allah'ın nûrunu söndürmek istiyorlar. Hâlbuki kâfirler istemeseler de Allah nûrunu tamamlayacaktır.” (Saff Sûresi âyet:8) buyrulmuştur.

  Allah (c.c.) Rızası için hicret edip, yine O’nun Rızası için hicret edenlere yardım edenler Kur’an-ı Kerimde övülmektedirler. “İman edip de Allah yolunda hicret ve cihad edenler, (muhacirleri) barındıran ve yardım edenler var ya, işte gerçek Mü’minler onlardır. Onlar için mağfiret ve bol rızık vardır.” (Enfal Sûresiâyet:74) “Bunun üzerine Rableri, onların dualarını kabul etti. (Dedi ki:) Ben, erkek olsun kadın olsun -ki hep birbirinizdensiniz’ içinizden, çalışan hiçbir kimsenin yaptığını boşa çıkarmayacağım. Onlar ki, hicret ettiler, yurtlarından çıkarıldılar, benim yolumda eziyete uğradılar, çarpıştılar ve öldürüldüler; andolsun, ben de onların kötülüklerini örteceğim ve onları altlarından ırmaklar akan Cennetlere koyacağım. Bu mükâfat, Allah tarafındandır ve karşılığın en güzeli O'nun katındadır.” (Ali İmran Sûresi âyet:195)  

    Malumunuz 31 Ağustos Cumartesi gününden itibaren hicrî 1440. yılı tamamlayıp 1441. yıla girmiş oluyoruz. Bu vesile ile hicrî yılımızı tebrik eder, Âlem-i İslam’ın kurtuluşuna vesile olmasını Allah (c.c.)’dan niyaz ederim. Rabbimiz, her birimize nefsimizle, şeytanla, zalimler, kâfirlerle, batılla gereği gibi mücadele etmeyi, Ensar ve Muhacir kardeşliği ekseninde şuurlu bir Mü’min olarak yaşamayı nasip eylesin.(Âmin). 

      omerlutfiersoz@gmail.com