Konyaspor’un galibiyet hasreti nihayet sona erdi. Konyaspor gündemi bu haftalarda oldukça yoğun geçiyor. Başkan kim olacak? Takım ne zaman galip gelecek? Futbolcuların durumu ne olacak? Aslı olan yâda olmayan dedikodular ile camia ne kadar yıpranacak? Taraftarların takıma küslüğü ne kadar devam edecek? Bazı futbolcuların alkışlanması için ağzıyla kuş tutması mı gerekiyor? Bu soruların belli başlı olanları olarak göze çarpıyor.

Birinci turda başkan adayı çıkmamasını aslında bekliyordum. Çünkü bu sonradan başkan adayı olacak kişi yâda kişilerde bir artı puan getireceğini düşünüyorum. Olası başarısızlık durumunda biz elimizi taşın altına koyduk! Biz olmasak zaten takım kayyuma gidecekti. Söyleminin ve başarısızlığın zeminini hazırlamış durumunda bulunuyor. Başarı durumunda zaten bir açıklamaya gerek yok bitti denilen takımı şaha kaldırdık! Söylemi yeterli olacaktır. Umarım Konyaspor için en hayırlı isim seçimi kazanıp başa geçer.

Bir diğer konu sosyal medyada dolaşan dedikodular. Bunlar aslında çok tehlikeli bildirimler. Bilinçli olarak bazı futbolcular üzerinden paralarını alamadığı gerekçesiyle hukuki yollara başvurduğu ile ilgili paylaşımlar arttı. Bahsi geçen futbolcular ellerinden geldiğince bu bildirimleri yalanlasalar da, durum giderek can sıkıyor. Bu paylaşımların bilinçli yapıldığını düşünüyorum.

Gelelim haftalardır galibiyet hasreti çektiğimiz ligde bu hasrete son verme adına çıktığımız Kasımpaşa maçına… Öncelikle Konyaspor’un Trabzon maçında gösterdiği reaksiyon ile milli araya girmesi bize ışık sunmuştu. Milli aradan sonra çıkılacak ilk maç her şeyden önce moral kazanma adına çok çok önemliydi.  Son zamanlarda yaptığı hatalardan dolayı Calvo kesik yemiş, uzun zamandır on birde kendisine yer bulamayan Oğulcan formasına kavuşmuş, taktik icabı Cikalleshi yedek başlamıştı.  Gelmesine her ne kadar sıcak bakmayan tarafta olsam da Hakan Keleş’in özellikle bir konuda hakkını yemeyelim. İmkânsızlıklar içerisinde kendi on birini kurdu ve savaşan bir takım ortaya çıkarttı. Konyaspor galibiyeti isteyen ve ısıran bir takım olmuştu. Burada hocaya kocaman bir artı yazalım. Maçın ilk yarısı orta alan mücadelesi şeklinde geçti. Ancak topa hakim olan ve pozisyonları bulan taraf, daha çok isteyen taraf Konyaspor’du. Maçın hakemi genel olarak kötü maç yönetmese de ikili sert müdahelelerde oldukça vasat bir yönetim gösterdi. Aslında ilk yarı takım olarak oldukça hırpalandık. İkinci yarı yağmurun şiddetini artırması zeminin ağırlığı ile yine orta alanı kilitleyen kanatlardan etkili hücum şansları bulan taraf bizdik. Oliveira oyunda kaldığı süre boyunca bence geldiğinden beri en etkili oyununu ortaya koydu. Kendisine verilen görevi yerine getirdiğini düşünüyorum. 60.Dakikada diri bir Cikalleshi’nin oyuna girmesi Kasımpaşa’nın bütün defans hattını altüst etti. Çünkü Omeru ve Sadık fizik yapısı güçlü olsalar  da teknik açıdan sıkıntılı oyuncular. Ağır zeminlerde oldukça fazla sorun yaşayacaklarını tahmin ediyorduk. Cikalleshi, Moreno’nun mükemmel trivela asistinin boşa gitmesine razı olmayarak takımını öne geçirdi. Kasımpaşa’nın maçın başından sonuna kadar tehlikeli olduğu tek pozisyon aslında maçında kırılma anıydı. Golden 3 dakika sonra Hajradinovic neyse ki büyük fırsatı tepti. Kalan bölümlerde Kasımpaşa’ya çok da fırsat vermedik. İlk golün mimarlarının Kaptana servis ettiği top sonrası düzgün bir vuruş ile fişi çekmiştik. Uğur can ve Adil bir birini tamamlayarak çok güzel bir 90 dakika geçirdiler. Gerektiğinde en çok eleştiri yapanlardan biri olsam da, sebepsiz yere her maç bıkmadan Ahmet Oğuz’u eleştirmekten vazgeçmeliyiz ki yine sahanın en iyilerindendi.  Oğulcan çok koştu çok mücadele etti. Marlos hoca değişiminden sonra bariz bir şekilde yükselişe geçti. Oyuna girenler ve çıkanlar konusunda eleştirilecek bir şey yoktu. Kazandıysa hoca haklıdır diyelim. Konyaspor’un Hakan hoca ile birlikte yaptığı en iyi şey pas bağlantılarını kesip rakibi bu konuda çaresiz bırakmak diyebilirim. Umarım hocanın kapanan takımlarla ilgili de plan ve taktikleri vardır ve işe yarar. Kasımpaşa maçında Ahmet Ngoy’a Guilherme  Fall’a nefes aldırmadı. Soner ve Oğulcan ise Hajradinovic’i kilitlemişti. Bu Cendere’den Aytaç’ta çıkmayınca oyuna tamamen hükmeden bir Konyaspor vardı.  

Konyaspor uzun zaman sonra galip geldi. Ancak 1 maçta takımı göklere çıkartıp, sonraki maçta yerin dibine sokmaya gerek yok! Şuan gidişat kötü değil! Bekleyelim görelim… Son olarak tribünün dolması insanların birbirini teşviki, saha içi dışa organizasyonlar, iyi oynanan oyunlar ve güvenilen yönetimler olduğunda ortaya çıkar. Bu yüzden bir süre daha bekleyecek gibiyiz.

Maçın sözü;  En büyük zaferler düştüğünüz yerden kalkabilince başlar