Bilecik ve Eskişehir çevresi Osmanlı Devleti’nin kurulduğu yerlerdir.

Bu kuruluş sırasında gizlice dinini değiştirip Müslüman olan ve daha sonra Osman Gazi’nin ünlü komutanları arasına girmeyi başaran Abdullah Köse Mihal (Mihael Koses) o zamanlar Harmankaya (Bugün Eskişehir Vilayetine bağlı Mihalgazi İlçesi) Tekfuru idi. Kabri şimdilerde Bilecik Vilayetine bağlı İnhisar İlçesinin Harmanköy isimli yerleşim yerinde bulunuyor. 1327 yılında vefat eden bu büyük mücahidin oğulları da uzun yıllar Osmanlı Devletine hizmet etmiş, akıncı beyleri olarak pek çok memleketin fethini gerçekleştirmişlerdir. Bugün Kırklareli’ne bağlı olan Vize İlçesi, Köse Mihal oğlu Aziz Paşa tarafından fethedilmiştir.

13 Ağustos 2015 tarihinde İstanbul’dan yola çıkıp Sakarya üzerinden Antalya istikametine döndük. Bilecik cihetinde ilerleyip Dursun Fakih Türbesini ziyaretten sonra Küre tarafına yöneldik. Gayemiz İnhisar’a uğramak ve oradan bu ilçeye bağlı Harmanköy’e ulaşıp hem Köse Mihal’in kabrini ziyaret, hem de orada bulunduğunu öğrendiğimiz anıt meşeyi görmek…

İnhisar’da biraz mola verdikten sonra Sakarya kıyısından önce Çayköy’e, oradan Akköy’e ulaştık. Az daha ilerleyince muhteşem manzaralar sunan Harmankaya Kanyonuna girdik. Müthiş güzel vadiden aşağı doğru inmeye başladık. Bir süre sonra yüksekçe bir yamaç üzerine kurulmuş olan Harmanköy’e geldik. Köse Mihal’in Türbesini sorduk. Tarif edilen yere geldiğimizde piramit külahlı yapıyı gördük. Türbe, cennetmekân Sultan II. Abdülhamid Han tarafından 1885 yılında yeniden inşa ettirilmiş, daha sonra da çeşitli onarımlar geçirerek bugünkü vaziyetini almıştı.  İçinde iki mermer sanduka vardı. Bunlardan biri Abdullah Köse Mihal’e, diğeri de eşine aitti. Ruhlarına Fatihalar gönderip türbe etrafını çeviren ağaçları seyre koyulduk. İçlerinden ikisi hayli büyük görünüyordu. Nitekim Türbe girişine yakın yerdeki meşe 700 yaşında bir anıt ağaçtı. Gölgesine, oturmak için bir seki yapılmış bu güzelim ağacın birçok fotoğrafını çektik. Pek uzun yolları aşmış, Sakarya Nehri kenarında saatlerce dolaşmak zorunda kaldığımız için hayli yorulmuştuk. Şimdi bütün yorgunluğumuzun geçtiğini fark edip anıt meşemizin gölgesi altında oturuyoruz…

Aklımıza pek çok tarihî hatıra geliyor. Osman Gazi ve arkadaşlarının verdikleri unutulmaz mücadeleye dair sohbetler ediyoruz. Onlar bu toprakları bir İslâm-Türk yurdu haline getirmek için nice ihanet çemberlerinden geçmiş, nice kanlı tuzaklardan kurtulmuşlardı. Yüce Allah’ın yardımı ile gönlüne hidayet güneşi doğan şu Harmankaya Tekfuru olmasaydı belki de Osman Gazi, hain Bilecik Tekfuru ve kalleş arkadaşlarının kurduğu tuzağa düşüp şehadet şerbetini içecekti. Adamlar kendi aralarında anlaşmış, Yarhisar Tekfurunun Kızı Helofira ile evlenecek olan yaşlı Bilecik Tekfurunun düğününe Kayı Beyi’ni de davet etmişlerdi. Düğün sırasında onu öldürüp ortadan kaldıracak, böylece Türklerin bu toprakları yurt haline getirmelerinin önüne geçeceklerdi. Yaptıkları gizli plâna vakıf olan Köse Mihal durumu Osman Gazi’ye haber vermiş, o da oyun içinde kurduğu bir başka oyunla bütün tuzakları bozmuştu. Bu sırada önce Bilecik, ardından da Yarhisar fethedilmiş, güzel Helofira ise Nilüfer adını alarak Orhan Gazi ile evlendirilmişti…

Abdullah Köse Mihal’in kabri önündeki anıt meşe bizi daha nice düşünce ve ilhamlara sevk etti. Orada bu büyük mücahidin romanını yazmaya karar vermiştim. Hamd olsun birkaç yıl içinde bu iş de gerçekleştirildi.

Ağaç deyip geçmemeli. Merhum Arif Nihat Asya’nın dediği gibi onlar “eğile eğile ibâdet olan” muazzez varlıklardır.