OZAN GÖZÜYLE

OZAN SÖZÜYLE

Erzurum’dan çıkarak hacca gitmek istedi

Kâbemiz beytullaha varıp yetmek istedi

Resulullah sevgisi onu düşürdü yola

Dostları uğurladı dedi uğurlar ola

İstanbul’a ulaşıp kervana katılacak

O zamanlar Hicaza böyle gidilir ancak

Erzurumdan katıldı İstanbul kervanına

Yolculukta ne gerek varsa aldı yanına

Yolculuk kolay değil bir sevdalı çabaydı

Bu kervanın gözdesi garip Habip babaydı

Günler geçti aradan İstanbula vardılar

Hacca gidecek olan o kervanı sordular

Ne yazık ki o kervan bir gün önce gitmişti

Hicazın yolculuğu başlamadan bitmişti

Ne yapsın Habip baba günlerdir yorgun argın

Kısmet değilmiş dedi niye olsun ki dargın

Dedi ki Habip baba durmadan gitmek olmaz

Bunca gönül dostunu görmeden gitmek olmaz

Öyle ise yıkanıp kirlerden arınmalı

Tozlardan temizlenip bir yerde barınmalı

Sorup soruşturarak güzel bir hamam buldu

Ama hamam sahibi dedi bu hamam doldu

Dedi gardaş ne olur bir garibe yer yok mu?

Ücretini veririz yoksa ücreti çok mu?

Hamamcı dedi olmaz içeriye alamam

Kellemi vurdurarak ben canımdan olamam

Vezirler vüzeralar kapattılar hamamı

Hamamda olacaklar vezirlerin tamamı

Dördüncü Murat sultan aman diyeyim aman

Onun vezirleri de Sultan gibi çok yaman

Habip baba yalvardı köşeye gizleneyim

Sesimi çıkartmadan hemen temizleneyim

Hamamcı da yumuşadı dedi sesin çıkmasın

Sesini duyan vezir senden yana bakmasın

Habip baba gizlendi bir karanlık köşeye

Kırık gönlü kavuştu sürur ile neşeye

Habip baba başladı yalnız kendi başına

Oturmak ona yasak sıcak göbek taşına

Hamamcı kapıdaydı bir garip daha geldi

Onun da yalvarışı sanki ciğeri deldi

O garip de diyordu aman hamamcı başı

Beni geri çevirme hele sen kaldır kaşı

Dudaklarım kurudu yalvarmaktan bıkarım

Birkaç tas dökünürüm hemen çabuk çıkarım

Onu da kıramadı hemen aldı içeri

Bu güzel garibanı çeviremedi geri

Dedi bak ha arkadaş şo köşeye gir hele

Ordaki ihtiyarla çıkarmayın velvele

Dedi sessiz yıkanın vezirler gelecekler

Çalacak söyleyecek güzelce eğlenecekler

Meğerki bu gariban dördüncü Murat imiş

Vezirler ne konuşur öğrenmeyi istemiş

Habip baba ne bilsin gariban sanmış onu

Görelim nere varır bu tanışmanın sonu

Demiş evlat dön hele kese atayım sana

Hizmet etmek isterim senin gibi insana

Bu teklif çok hoşuna gitmiş idi Sultanın

İlk defa karşılıksız edilmişti inanın

Hemen sırtını döndü sultan Habip babaya

Bir güzel cevap verdi bu sıcak merhabaya

Bu arada vezirler hamama gelmişlerdi

Çalgı çengi başlamış eğlenip gülmüşlerdi

Vezirler eğlenerek şarkılar söylüyordu

Hepsinde pürneşe gönlünü eğliyordu

Habip baba sultana kesesini atmıştı

Sultan da rahatlamış yüzükoyun yatmıştı

Sultan dedi ey baba sana borçlu kalamam

Bende sana atayım sonra borçlu kalamam

Bu sefer Habip baba yüzükoyun yatarken

Sultan demiş ki ona kesesini atarken

Gördün mü ey babalık vezirlerde neşeyi

Bize zorla verdiler bu karanlık köşeyi

Aslında şu Dünyada neşeyle dolmak varmış

Şu dördüncü Murada bir vezir olmak varmış

Duyunca bu sözleri Habip baba konuşmuş

Öyle büyük laf etmiş sanırsınız ki uçmuş

“Gerçek sultan yanında dördüncü murat ne ki

Sen esas ona yalvar dileğini ona de ki

“Kâinatta her şeye sana sevgi besletir

Dördüncü Murat hana sırtını keseletir”

Bu sözler Murat hanı tam beyninden vurmuştu

Murat han donmuş kalmış el ayağı durmuştu

Bize kalan bir ders var alabilsek ne mutlu

Büyük sultanın kulu olabilsek ne mutlu

Kâinat sultanına kulluk büyük erliktir

Kullara kul olmamak özgürlüktür hürlüktür