Hayatımıza kaygılarımız yön verir.

Hangi konuda endişeli isek dikkat ve yoğunluğumuz oradadır.

İnsanın canı yarasının olduğu yerdedir ya.

Bu sebeple mutluluk anayasası ilk dört maddesi kaygı durumumuzu yönetmeli.

Kaygıda birinci önceliğimiz aşkın varlığımız Rabbimizin talepleri,

İkinci önceliğimiz içkin varlığımız eşinizin istekleri,

Üçüncü önceliğimiz taşkın varlıklarımız çocuklarımızın ihtiyaçları,

Dördüncü önceliğimiz de taştığımız varlıklar anne/babamızın beklentileri olmalı.

Çağımızda modernizmin üzerinde yükseldiği vahşi kapitalizmin temel vurgusu bireysellik olduğu için kaygılar sadece insanın kendisine odaklandı.

Hümanizm insanı tanrıdan bağımsız kendi ayakları üzerinde durabileceğine inandırmaya çalışıyor yüzyıllardır.

Bu inanç çerçevesinde tanrıdan, eşten, çocuklardan, aileden, anne/babadan kısaca her şeyden bağımsız konformist bir hayat dayatılıyor.

Egoizm ve konformizm çağın vebası olarak herkesi az/çok etkiliyor.

Batıda yükselen dünya sevgisi ve ölüm korkusu İslam dünyasını da kasıp kavuruyor.

Eskiden mezarlıklarımızı cami bahçelerine yapar, günde beş vakit ölümün samimi nasihatlarıyla kaygılarımızı dizayn ederdik.

Şimdilerde batının mezarlıkları yüksek duvarlar sakladığı gibi bizim coğrafyada da ölüm hayatın dışına atılmaya çalışılmaya başladı.

Oysa dünyanın pay, ahiretin payda olduğu hesap kitapta, payda yani ahiret hesaba katılmadığı için işin içinden çıkamaz hale geldik.

İki dünya saadetinin yollarını göstermek için gönderilen Allah elçisi kaygıda önceliklerimiz konusunda şu altın öneride bulunuyor:

"Kim ahiret günü için tek bir kaygıyı dert edinirse, derdini birleştirirse Allah onu bütün kaygılarından korur, onun dertlerini üstlenir.

Kim de dünya şartlarına göre dertleri bölünmüşse, sadece dünyayı dert edinmişse Allah hangi vadide helak olacağına bakmaz/aldırış etmez…" (Hadis-i Şerif)

Our Priority Concerns

Our anxieties direct our lives.

Whatever we are worried about, our attention and concentration is there.

A person's life is where his wound is.

For this reason, the first four articles of the constitution of happiness should manage our state of anxiety.

Our first priority in concern is our transcendent existence, the demands of our Lord,

Our second priority is our inherent presence, your spouse's wishes,

Our third priority is our abundant assets, the needs of our children,

Our fourth priority should be the expectations of our parents, the assets we carry.

Since the main emphasis of the wild capitalism on which modernism is based in our age is individuality, concerns are focused only on the human being.

For centuries, humanism has been trying to convince humans that they can stand on their own feet, independent of God.

Within the framework of this belief, a conformist life is imposed, independent of God, spouse, children, family, mother/father, in short, everything.

Egoism and conformism, as the plague of the age, affect everyone to a greater or lesser extent.

The rising love of the world and the fear of death in the West are also wreaking havoc on the Islamic world.

In the past, we used to build our cemeteries in mosque gardens and design our worries with the sincere advice of death five times a day.

Nowadays, just as high walls hide the cemeteries of the West, efforts have begun to exclude death from life in our geography.

However, in the accounting book where the world is the numerator and the hereafter is the denominator, we have become unable to get out of the situation because the denominator, the afterlife, is not taken into account.

The Messenger of Allah, who was sent to show the ways of happiness in two worlds, makes the following golden suggestion regarding our priorities in anxiety:

"Whoever worries about a single worry for the afterlife and combines his worries, Allah will protect him from all his worries and take over his troubles.

"Whoever's troubles are divided according to worldly conditions, and who only worries about the world, Allah does not care/does not care in which valley he will perish..." (Hadith Sharif)