Çok değil bundan şöyle 2 yıl öncesine dönecek olursak dünya gündeminde hep gerilimler, savaşlar, ülkelerin çıkarları, ekonomik krizler, açlık, susuzluk ve daha birçok olumsuz gelişme vardı…
Şimdi ise şu son bir yıldır koronanın gölgesinde kaldı bütün bu meseleler…
Öyle bir gölgesinde kaldı ki; koronadan başka bir şey konuşulur olmadı…
Tabi bu durumda insanlara çok gına geldi ve koronaya kızıp durmaya başladılar…
Her şeyi altüst eden küçücük gözle görülmeyen koca dünyada şu anki varlığı toplaşanız bir çay kaşığını doldurmaz bir virüse küfür edeni mi dersiniz, beddua edeni mi dersiniz ne ararsanız var…
Yok, işte Çinliler çıkardı, neymiş efendim biyolojik savaşmış ve daha neler neler…
Ama bu insanlar şunu unutuyorlar bu durum çok çok etkili bir durum dünya genelinde böylesine etkili olan bir duruma kimin gücü yetebilir ki?
Hem de bu derece aciz iken…
Bildiğimiz bilmediğimiz bütün âlemlerin sahibi yalnızca yüce Allah-ü Teâlâ’dır ve onun emri olmadan kuruyan yaprak dalını terk edip yere düşemez…
Bu emre karşı gelebilmek mümkün müdür?
Aşı bulunsa dahi buda Allah’ın müsaadesi ile etkili olur ancak…
Ayrıca Rabbimiz hiçbir şeyi de sebepsiz yaratmamıştır….
Bu virüste bu sebebe hizmet eden aciz bir aracıdır. Virüse, hastalığa kızmak yanlıştır. O Rabbinin emrini yerine getirmektedir…
Ne dedik başta; bu virüsten önce dünya birçok olumsuz olayla yangın yeriydi. Bundan dolayı insanlara çetin bir uyarı gönderdi Yaradan…
Hani bir söz var; “Kula bela gelmez hak yazmadıkça, Hak bela yazmaz kul azmadıkça…”
İşte bu söz özetliyor her şeyi…
Dünyanın ayağını denk alması gerekiyor düşüncesindeyim ama hiç umudum yok. Korkum o ki bu durum geçince rehavetle daha da azacaktır dünya…
Zira rehavet de haddi aşmaktan başka bir şey değildir…
İnşaAllah bu ilahi uyarı dikkate alınır yoksa Allah muhafaza…
Aslında bizlerin sebepsiz olmayan bu olayları çokça tefekkür etmesi gerek…
İnsanların çevresinde o kadar çok yaşanıyor ki bu olaylar; tabi gaybı yalnızca Allah bilir ama bu olaylar bizlere sebepleriyle gösterilseydi emin olun bunca kusursuz ve sebepli oluşturulan olaylar karşısında aklımızı yitirirdik…
Bu konuda başımdan geçen bir olayı paylaşarak bu haftaki yazımı bitirmek istiyorum…
Bundan 13-14 yıl önceydi bir gün evden çıktım faturalar vardı onları yatıracaktım dönüşte de validemin mutfak için verdiği birkaç siparişi getirecektim…
Neyse, sonra faturayı yatıracağım yerin önüne geldim içeri giremediğimden veznedeki görevliye seslendim dışarı geldi faturaları falan verdim ve kapıda beklerken oradan bir esnaf arkadaşla sohbet etmeye başladık...
O sırada görevli geldi sistemde sorun var 10-15 dakika bekleyin dedi tamam dedim sonra birden bire içerden diğer görevli seslendi sorun düzeldi diye sonra işimi görüp ayrıldım oradan…
Dönüşte aynı yerden gideyim dedim birde ne göreyim bir otomobil benin 10-15 dakika önce durduğum yerden hızla ofisin içine dalmış şok oldum tabi bu tabloyu görünce…
O sohbet ettiğimiz esnaf arkadaşta beni gördü ve dedi ki sistemdeki sorun devam etseydi bekleyecektin ve Allah korusun bu aracın altında kalacaktın belki de…
O şokla tefekkür ede ede gözüm yaşlı bir şekilde eve geldim ve hiç aklımdan çıkmadı o olay…
Yaşadığım her olayda mutlaka bir sebebi vardır deyip gülümsüyorum…
Mesela yetişmem gereken yerde tekerim patlasa vardır sebebi derim ve asla zorlamam gerekirse gitmem bile…
Çünkü inat etsem o sebeple karşılaşacağımı biliyorum o yüzden ısrar etmiyorum asla yaşadığım olumsuz olaylarda…
