Geçen sene Aralık ayında kar yağmış, her taraf beyaza bürünmüş, azalan sularımız, kuruyan toprağımız, hayvanlarımız, bitkilerimiz… hülasa bütün kainatın yüzü gülmüştü.

Bu sene beklediğimiz kar sevincini yaşayamadık Aralık ayında. Ocak ayının 10’u oldu hala bir damla düşmedi. Camilerde rahmet duaları okunuyor. Tüm eller semaya Rahmana kalkıyor yüzümüzün gülmesi, bereket yağması için.

 Her mevsimin kendine göre güzelliği ve özelliği var. Hiç birisini, ötekisine değişemeyiz. Rabbimin yaptıkları ve yarattıklarında boş ve abes hiçbir uygulama göremezsiniz.

Kar yağarken izledim; kar taneleri birbirine çarpmadan, hepsi kendi halinde yere iniyor. Kulların, yaratıkların hizmetine koşuyor. Eğer kar taneleri birbirine çarpmış olsaydı, büyük bir kartopu olurdu. Bu kar toplarının insanlara, canlılara, bitkilere, araçlara…geldiğini düşünün; mutlaka can alır, zarar verir ve huzursuz ederdi. Rabbim, kullarını düşündüğü için onlara bir rahmet olması açısından kar tanelerinin çarpışmamasını emrediyor.

Yağmurlar da öyle değil mi? Eğer yağmur damlaları bir arada, topluca yağmış olsaydı, insanların tepesine sular boca edilir ve canlılar bu su altında boğulurdu. 

“Rabbinizin hangi nimetini yalanlarsınız?” der Kur’an-ı Kerim. Olayları iyi ve doğru okumak lazım.

Kar yağdığı zaman, yollarda trafik problemi olunca, bazı yerlerde kardan ve kıştan dolayı sıkıntılar meydana gelince: “beyaz felaket” diyerek, halkın moralini bozmaya kalkmak, her olayda şeamet tellallığı yapmaya yeltenmek, aklımızı kullanmamak ve terletmemekten, düşüncemizi geliştirmemekten ileri gelir. Böyle bir durum; Allah’ın nimetlerine nankörlük etmekten başka bir şey değildir.

Karın yağmaması, bereketin gelmemesinin sebeplerini düşündünüz mü? Acaba bu sıkıntıların sebebi nedir? diye kafa yordunuz mu? Hiç, yaratana tefekkür etme durumunda kaldınız mı? Verdiklerine şükür, vermediklerine sabır etme şuurunu gösteriyor muyuz? Elimizdeki ile yetinme durumumuz nasıl? Hakkın verdiklerini Hak yolunda harcamadıkça, Allah’a kul olmadıkça, Kur’an’ı hayatımıza ilke yapmadıkça sıkıntıdan kurtulamayız.

Özlediğimiz kar bereketini aşağıdaki şiirlerimle yad etmek istiyorum; 

Beyaz Bereket!

Kainata Hak'tan nimetler yağar,

Topraklara candır beyaz bereket,

Kış mevsimlerinde her şeye değer,

Bitmez heyecandır beyaz bereket!

Planlı hesaplı her kar tanesi,

Hikmetlerle kaplı bir kar tanesi,

Sessiz yağarlar duyulmaz lanesi,

Mevsimlik bir andır beyaz bereket!

İnce hesaplar var yağan her karda,

Ölçü nisaplar var yağan her karda,

Cana nasipler var yağan her karda,

Özlenen zamandır beyaz bereket!

Kışlarla belirir insanlık hali,

Kalpleri ısıtır soba misali,

Yoksa çok ağırdır bunun vebali,

Garibe mekândır beyaz bereket!

Mevsimler

Bir yılda dört özellik, her biri Haktan vergi,

İnsana bir işaret, bizlere yoktan vergi,

Bu aylar bir bereket, mahlûka çoktan vergi,

Mevsimler bir ihsandır, insana Rab’tan vergi!

Yazlar kışa hazırlık, kış bahara delalet,

Hepsi ayrı güzellik, hepsi ayrı işaret,

Mevsimler bir alamet, tümüne has beşaret,

Hepsi bize ikramdır, kullara Hak’tan vergi!

Kardelenler kıyamda, kışın yağan o karda,

Tüm ağaçlar ağarmış, secdelerde vakarda,

Kar tanesi “Hu” çeker, bu nizama bakar da,

Kışlar beyaz ikramdır, canlara Hak’tan vergi!

Dirilişe yorulur, baharların her hali,

Tabiatta görülür, canlanmanın timsali,

Sevdiğine kavuşma, sanki Mecnun misali,

Bahar cana ilhamdır, kullara Rab’tan vergi!

Canlılar cirit atar, yaz mevsimi zamanı,

Güneşte ter döküyor, çalışanın her anı,

Rüzgârlar şarkı söyler, sanki uşşak makamı,

Yaz mevsimi ilhamdır, güllere Hak’tan vergi!

Dökülüyor yerlere, yapraklar birer birer,

Yaşlılığı fısıldar, Rahman’dan gelen haber,

Ölüm anı geliyor, göz kırpıyor şu makber,

Güz mevsimi ihsandır, herkese Hak’tan vergi!