Zâlimler el urup hep şemşîr-i can-rübâya

Kasd ettiter serâpâ evlâd-ı Mustafâ’ya

Devrân olup müsâid ol kavm-i bî-hayâya

İsal olundu bî-dâd ser-hadd-i intihaya

Kimler eder tahammül yâ Rab bu ibtilâya

Âmâc edip vücudun bin nâvek-i kazaya

Düştü Hüseyn atından sahrâ-yı Kerbelâ’ya,

Cibril var haber ver sultân-ı enbiyâya

***

Cûş eyleyip belâya mânend-i mevc-i tûfân,

Keştî-i eftl-i beyti ikildi şikest ü viran

Maktul olup ser-â-ser ashâb-ı âl-i zî-şân,

Yek-tâ-rev oldu ol men çim âfitâb-ı rahşân

Her yandan etti savlet hınzîr veş Yezîdân,

Ser-tâ-be-pâ vücudun zahm eyleyip kızıl kan

Düştü Hüseyn atından sahrâ-yı Kerbelâ’ya,

Cibrîl var haber ver sultân-ı enbiyâya

***

Ashâb vü âlinin hep kibarı vü sıgârı

Bir bir kılıp önünde azm-i huzûr-ı Bârî

Dil teng edip susuzluk tâ arşe oldu sârî

Ezvâc-ı tâhirâtın feryâd-ı bî-karârı

Her yüzden etti tazyik a’dâ o şehriyârı,

Ahir çıkıp elinden dâmân-ı ihtiyarı

Düştü Hüseyn atından sahrâ-yı Kerbelâ’ya,

Cibrîl var haber ver sultân-ı enbiyâya

***

Yârân olup ser-â-pâ mest-i mey-i şehâdet,

Meydanda kaldı tenhâ ol mihr-i evc-i hacet

Bu hâl olup adûya ser-mâye-i cesaret,

Etrafın aldı birden ol kavm-i pür-dalâlet

Yetmiş iki yerinden mecruh olup nihayet,

Bundan ziyâde harbe Hak vermeyip icazet

Düştü Hüseyn atından sahrâ-yı Kerbelâ’ya,

Cibrîl var haber ver sultân-ı enbiyâya

***

Ol şâh-ı din-penâhı tenhâ görünce düşman,

Etti hücum u savlet şiddetle her taraftan

Bir hâle vardı âhir zahm-ı hadengd âhen,

Mânend-i kasr-ı cennet cisminde oldu rûşen

Envâ’-ı yârelerden her canibinde revzen,

Kâzım olup nihayet bî-tâb harb ederken

Düştü Hüseyn atından sahrâ-yı Kerbelâ’ya

Cibrîl var haber ver sultân-ı enbiyâya