OZAN GÖZÜYLE

OZAN SÖZÜYLE

Sevgili dostlar, Ben sadece mikroskop gözlük dedim insanlarımıza kalsan ne gözlükler talep etmekteler vay ki vay.

Kimisi gece dürbünü, kimisi gündüz dürbünü, kimisi Galile dürbünü, kimisi teleskoptan gözlük, kimisi mikroskop gözlük ister. Hatta nano teknolojisiyle bile gözlük isteyenler çok fazla dostlar.

Nerden mi çıkardığımı merak ediyorsunuz? Bak ben yazayım sizde hak vereceksiniz. Hatta bende dâhil hepimizin benim bu saydığım gözlüklere çoook mu çoook ihtiyacımız olduğunu bile iddia edeceksiniz.

Daha fazlası da var. Kimler neler istemiyor ki; öyle bir gözlüğüm olsa da şu insanların içinden yani aklından, gönlünden geçenleri bile görebilsem diyenler var. Kurduğumuz hayalleri bile seyretmek isteyenlerin sayısı sayılamayacak kadar.

Şu andan itibaren etrafınıza bir bakın, bir kulak tutun dostlar. Ne kadar da meraklıyız her olayı öğrenmeye, her şeyi görmeye seyretmeye. En alt tabakadaki bir vatandaş istiyor ki cumhurbaşkanının köşkünün içini seyredeyim, başbakanın bakanlık odasını seyredeyim.

En üst tabakadakiler o kadar meraklı değil gibi görünüyorlar ama onlarda kendilerine tehlike veya koltuklarını sallayacak bir şeyler oluyorsa seyretmek istiyorlar tabi. Fakirin, fukaranın, yoksulun, kimsesizin halini pek seyretmek istemiyorlar zannederim.

Vatandaşlar istiyor ki bir sihirli gözlüğüm olsa da MİT(Milli İstihbarat Teşkilatı) in tüm çalışmalarını gözlemlesem, askeri bilgileri önümde kendi defterim kitabım gibi oynasam dursam.

Hatta kaderden çıkmış kaza olmak üzere gelen bütün olaylara müdahale etsem. Yıldızların dönüşlerini ayarlasam, daha neler neler.

Yahu kardeşim hiç düşündün mü mikroskoptan gözlüğün olsaydı da ellerindeki, dudaklarındaki, hatta dilindeki mikropları görseydin halin ne olurdu hiç düşündün mü?

Yemek yiyemez su içemez, dudaklarını açıp kapatamazdın herhalde. Ellerine baka baka hatta onları yıkamaktan gece ve gündüz lavabonun önünden gelmezdin diye düşünüyorum.

Yaratan bizlere çok merhamet etmiş ve gözlerimizi belirli bir hareketten ve küçüklükten ve büyüklükten sonrasını göremeyecek şekilde yaratmış, aynı kulaklarımızın belirli bir frekansın üstünde ve altında olan sesleri duyamadığımız gibi ya duysaydık aklımızın, kalbimizin dayanması mümkün olmazdı.

Bırakın kardeşim gücünüzün üstünde olan şeyleri görmeyi, duymayı, halletmeye çalışmayı. Bırakın her şeyi merak etmeyi fikir yürütmeyi. Herkes kendi gücünce ve vazifesi gereği görsün, duysun işlesin. İnsanlar bulundukları yaşa ve vazifeye göre gözlük takabilirler ama fazlasını istemek zara eder diye düşünüyorum.

Kendi hallerine bakıp görmek istemeyenlerin başkalarının içinden geçenleri dahi görmek istemelerine alınmıyor değilim hani.

Bütün yaratılan varlıkların görme duyma koşma uçma yeme içme sınırları vardır. Sana öyle bir göz lazım olsaydı yaratırken takardı.

Velhasıl dostlarım, böyle oluşumuz acaba boşluğumuzdan mı geliyor, vazifesizliğimizden mi geliyor bilmiyorum. Haddimizi bilmediğimizden mi geliyor siz karar verin.

Dört mevsimde ahraz olup susarken,

Beşinci mevsimde dilleniyorum.

Bu âlemde kuruyorken dallarım,

Başka bir dünyada gülleniyorum.

Biniyorum hayalimin atına,

Bakıyorum yıldızların sathına,

Çekilirim gönül istirhatına,

Ben kendi kendimle hâlleniyorum.

Karacaoğlan indirirken bağlara,

Dadaloğlu çeker beni dağlara,

Ferhatlar’ın dağ deldiği çağlara,

Şirin sevdasıyla yollanıyorum.

Arifler derdini arife açar,

Ben aşkın elinden kalmışım naçar,

Seven sevdiğinden nasıl vazgeçer,

Böyle sevdalara delleniyorum.

Geçmiyor sevmenin, sevdanın faslı,

Sevilen de yaslı, seven de yaslı,

Sevda ateşiyle yakarken Aslı,

Kerem ocağında külleniyorum.

Ova beni bilmez, dağ beni tanır,

Dağlar beni birbirinden kıskanır,

Akşama dek dört bir yanım budanır,

Sabaha yeniden dallanıyorum.

Ataroğlu’m sözde olmasın hata,

İnsan girer türlü türlü sıfata,

Bu aşk beni koymaz artık rahata,

Bir ufacık yelden sallanıyorum.