Sorumuza, hayatın içinden alınmış ve olumsuz olarak cevaplanacak onlarca örneğiniz olduğunu biliyor ve örneklerinize saygı duyuyorum. Bir makinanın arızası için yaptığımız tespitin  yüzde yüz doğru olduğuna  emin olmamıza ve gereğini yapmamıza rağmen çalışmamasının can sıkıcı olduğu doğrudur ama nerede hata yaptığımızı sorgulamayı ve düşüncemizi yenilemeyi gerektirdiği için de sevimli bir yanı vardır. Mücadele etmekten hoşlanmayan insansa, tespitin doğruluğuyla yetineceği için, yukarıdaki arıza tespit çalışmasında ki sevimlilik seansından mahrum kalacaktır.

                 Makina örneğinin (mücadeleden hoşlanmayan dahil) bize vereceği en kötü sonuç, cebimizden çıkacak birkaç liralık kayıptır hepsi bu. Ancak bazı tespiti güzelli sonuçlar var ki, onu kendi lehinize çevirme imkanınız yoktur. Tıpkı rüzgârın rüzgâr olduğunu bildiğiniz halde onun fırtınaya dönüşmesine engel  olamadığınız gibi. Üzülmeniz de sonucu değiştiremez.

                Aslen  Romanya doğumluyken Yahudi kökenli olduğunu açıklamak için elli sekiz yıl bekleyen ve Fransız Akademisi Üyeliğine seçilen Eugene Ionesco’nun  ‘’arzuların ve tutkuların salıverilmesinin, tatmin edilmesinin adı özgürleşme oldu. Özgürlükle kölelik artık birbirinden ayırt edilemez hale geldi. İşte cehennem bu’’ tespitine itirazımız olabilir mi? Veya  1972 yılındaki  müzik festivalinde yapmış olduğu konuşmasında kullandığı ‘’kültürümüzde  sevgiye, arınmaya, insanın kendini keşfe yer yok artık. Metafizik  sadece bir alay konusu’’ ifadelerinin yanlış olduğunu söyleyebilir miyiz? Elli yıl önce dünya sosyolojisi adına çektiği fotoğrafı, ülkemizde  CHP milletvekillerinden bazıları bugün bile kamu oyu önünde başörtüsüyle alay ederek, bazıları Kur’an ve Hadis’e(haşa) hakaret ederek  doğrulamıyor mu?

                  ‘’İnsanoğlu göklere bakmayı unuttuğu için bugün kafeste yaşıyor. Hayatı daha iyi nasıl yaşayabilirim? Bana haz verecek şeylerin daha fazlasını nasıl elde edebilirim? Diğer insanların yaşadığı felaketleri görmezden gelerek daha iyi nasıl yaşayabilirim? İnsanlığı daha iyi nasıl sanayileştirebilirim?’’ sorularıyla tespitlerine devam eden İonesco, ‘’işte hümanizm bu’’ diyerek metafizikle bağlantısını koparmış Batı Medeniyetinin ölümünü ilan eder.

                ‘’Sadece günü birlik kaygılarla yaşadığımız için ölümün anlamını hayatımızdan çıkardık ve nihai amacımızı unuttuk. Yaşamaktan başka bir şey istemediğimiz için yaşamamızın imkânsız hale geldiğini fark edemiyoruz bile’’ tespitini Batı için yapsa da, bugün kaç Müslüman bu şablonun dışında kalmıştır sorusunu kendimize yöneltsek sonucu siz de merak etmez misiniz?

                 İonesco ile buraya kadar beraberdik ama ‘’Cehennem Günlüğü’’  isimli eserinde gezinirken   ‘’aklın gizlediği bu duvarların ardında evrensel yokluk ve hiçlik vardır. Dünyayla boşluk arasına çekilmiş sınırlar içimin cehennemidir. Artık bunun bir cehennem olduğunu biliyorum’’ çığlığıyla yollarımızı ayırdık. Çünkü sonucun, tespitleri kadar güzel olmadığını anlıyor ve irkiliyoruz.Keşke Müslüman olsaydı  temennisinin de işe yaramayacağı ortada. Selamlar.