Cumhurbaşkanlığı seçimine iki gün kaldı. Herkes dilediğini konuşuyor. Destek veya köstek olma tercihini yapıyor. Zira Hürriyet ve Demokrasi adına yapılan konuşmalar, yazılan yazılar, ortaya konan tepkiler normal karşılamalıdır. Normal karşılanmayan bir şey var ki bazı hocalar işlerine geldiğinde mevcut siyaseti ve siyasetçileri Kur'an ve Hadis ölçülerine göre değerlendirmeleridir. Aslında bu değerlendirmeleri her zaman ve herkes için olursa gayet isabetli olur. Ama durum böyle değildir. Bazı menfaatlar böyle hocaları farklı yorumlara götürüp siyasete Dini kisve giydirmelerine, hamiyyeti diniyyeyi birilerine payenda yapmalarına sebebiyet vermektedir ki işte normal olmayan budur.

Demek istediğimizi biraz daha açalım. Türkiye Cumhuriyeti kurulduğundan beri çektiğimiz sıkıntıları ya okuduk veya yaşadık. Bunları teker teker izah etmeyi bir kenara bırakıyorum. Ancak öyle şeyler var ki tarih onları yazmış, zihinler onları hafızaya kaydetmiştir. Onları bir kenara bırakmak mümkün değildir. Bahsettiğim o bazı hocalar malesef bu önemli hadiseleri unutmuş gibi gözüküyorlar. O hocalar " münafıklara, hırsızlara devletin malını götürenlere, birliğimizi bozanlara, kin ve nefret kusanlara oy vermeyin de kime verirseniz verin..." Gibi cümleler kullanarak güya haklı çıkışlar yapmaktadırlar. Bu iddiaların ispatı için ayet ve hadisleri de delil olarak sıralamaktadırlar. Ben de dediklerinin altına imzamı atarım. Ama heyhat! ne yazıktır ki durum o kadar masum o kadar samimi değildir. Neden?

Birincisi: Ciddi ve davalarında samimi olan hocalar ya doğruyu konuşurlar veya buna güçleri yoksa susmayı tercih ederler. Hele hele dillerinin altına baklayı saklamazlar.  Çelişkiye düşmezler. Olayı Vahye göre değerlendirip susarlar. Zalimlere hiçbir zaman destek çıkmazlar. Ama bazı hocalar bahsettikleri kötü nitelikli siyasileri seksen senedir Türkiye'yi cebren ve hileylen idare ederken görmelerine rağmen susmaları vaya zalimden yana taraf olmaları düşündürücüdür. Bir zamanlar milli güvenlik kurulunun baş örtüsü ve imam hatipler olmak üzere müslümanlar aleyhine aldığı zalimane kararları bir ictıhad neticesi olup ictihatta hata da olsa bir sevaba vesile olacağını bildiren bu hocalar malesef bugün  bu zulümleri ortadan kaldıran kahramanları kin ve nefretle anması düşündürücü olduğu kadar manidardır.   Bir yanda " Cibril gelse de ona oy vermem" demelerine rağmen Cibrilin getirdiği Kuran'ı yasaklayanlara oy vermeye, saflarında yer almaya, başarıları için ihsani kamil imkanlarını seferber etmeye kalkışmaları gerçekten dehşet verici bir tutumdur.

İkincisi: Ciddi ve erdemli hocaların affedici olmaları gayet tabiidir. Bu nitelikleri bütün müslüman kardeşleri için geçerli olmalıdır. Ne yazık ki ciddiyet ve erdemliliği unutmuş bazı hocalar bu noktada da sınıfta kalmıştır. Binlerce alimi idam eden, sürgüne gönderen ve her türlü işkenceye tabi tutan bir siyasi partinin bütün bu zulümlerini görmezlikten gelip serapa Tayyip olanı bırakıp henüz ekmelliği ispatlanmamış birini ve bütün bu zulümleri yapan parti adayını müslümanlara seçtirmeye kalkışmak hangi İslami ölçüye göre kabul edilebilir? Eğer bu zihniyetin lideri tevbe ettiklerini iddia ediliyorsa Halib b. Velidin müslümanlığına sevindiğimiz kadar sevinir ve onun İslamın kılıcı olmasına dua ederiz. Ne yazık ki böyle bir emare görmüyoruz. Bazı hocaların böyle zalim bir zihniyetin ekmelliğini iddia etmesi calibi dikkattir!

Üçüncüsü: Medreseleri kapatan, camileri ahıra çeviren, vakıf mallarını satan,Türkiye'yi müslümanlara dar eden bir siyasi partinin sözüm ona ekmeli ihsanını seçtirmeye kalkışmak, beğenmediği icraatçıTayyib'e karşı kin ve nefret beslemek hangi İslami ölçülere sığar? Kafirlere gösterdikleri hoşgörü kadar kardeşleri Tayyibe göstermeleri gerekmez miydi?

Dördüncüsü:  Ciddi ve erdemli hocaların önemli vasıflarından biri insanların hidayeti için dua etmektir. Gerektiğinde beddua etmeleri de doğrudur. Ancak müslüman kardeşlerinin hatalarına binaen onları beddualarla anarken; Kuran'da lanetlenmiş, müslümanlara en şedit düşman oldukları ilan edilmiş ve dünyanin en zalim ve terörist devleti olan yahudi devletine ömründe bir defa olsun beddua etmemek hangi İslami ölçülere sığar? Dünyanın terörist devleti İsrail devlet başkanına haddini bildiren Tayyibi şucaa karşı bu kadar hasmane davranmak hangi vefaya sığar?

Beşincisi: Irkçı bütün yaklaşımları ayaklar altına alarak ümmetin birlik ve bütünlüğü için gecesini gündüzüne katan ümmetçi Tayyibi bırakıp "ne mucize ne efsun, ne örümcek ne yosun, çankaya bize yeter, Kabe Arab'ın olsun..." Diyenlerin temsilcisi olan partileri ve onların adaylarını desteklemek hangi islami ölçülerle izah edilebilir? Seksen senedir kürt varlığını inkar eden zihniyetleri silip yerine ümmet fikriyle Kürt kardeşlerimizin varlığını ilan etmekle birlikte Doğu ve Güneydoğu bölgelerimize hiçbir dönemde yapılmayan hizmetleri yapan Tayyibe cephe alıp memleketin hizmetinde tek çivisi olmayan Ekmeli İhsanı öne çıkarmak hangi vefaya sığar?

Erdoğanın her alandaki müsbet başarılarını burada saymayacağım. Onların milletin takdirine bırakmak en doğru olanıdır. Evet Erdoğan da bir insandır. O masum değildir. Hatalarını münasip bir dil ve uslupla bildirmek hepimizin boyun borcudur. Hocalar da bunu yapmakla mükelleftirler. Yeterki adaleti, vefayı ve ümmetin birliğini göz ardı etmeyelim. Hocalar Vahyin ışığında yürümek zorundadırlar. Vahyi siyasilere payanda edemezler.

Cumhurbaşkanlığı seçiminin İslam ümmetine hayırlara vesile olmasını Yüce Allah'tan niyaz ediyorum. Allah'a emanet olunuz.