Araba yok, katır vardı yollarda,
Böcek börtü dolu idi sularda,
Çamur yuvardık toprak damlarda,
Yaman karlı kışlar geldiği zaman.

Sobanın üstünde pişer yemekler,
Çocuklar hasır üstünde emekler,
Odun kömür yok ki yanar tezekler,
Eskiden kara kışlar geldiği zaman.

Yavrucaklar okula yürüyerek giderdi,
Servis nerde, titreye titreye ilerlerdi,
Varsa en lüks binek bisiklet idi,
Kırk yıl öncesine döndüğün zaman.

Bir hanede bir kaç aile yaşardı,
Kış gelince aynı odaya dolardı,
Sobanın yanıbaşı en üst makamdı,
Ana baba çocuklar toplandığı zaman.

Sabah toplu içilirdi tarhana çorbası,
Üstünde kaç yeri yamalı eski urbası,
Sırtına vurur bir azık torbası,
Baba çalışmaya gittiği zaman.

Her şeye rağmen güzeldi o günler,
Dostlukla, sohbetle doludur dünler,
Herkes birbirini sabırla dinler,
Boş dönülmezdi ihtiyaç olduğu zaman.

Ezanlar Tanrı uludur diye okundu,
Allahuekber kaldırıldı yok oldu,
Elif cüzü okuyanlar hapsoldu,
Milli şef dönemi geldiği zaman.

Camileri müze, ahır yaptılar,
Güzelim eserleri bir bir sattılar,
Şapka uğruna nice canlar astılar,
Tek parti dönemi geldiği zaman.

Eskiyi şöyle bir hatırlayıverdim,
Gençlerin hayallerine seriverdim,
Sizleri kıtlıkla, zulümle geriverdim,
Aklıma bir anda düştüğü zaman.

Geçmişte yokluk, kıtlık, zulüm vardı,
Ancak yardımlaşma hat safhadaydı,
Beraberlik, kardeşlik en büyük yar dı,
Millet, eziyet ve cefaya düştüğü zaman.

Geldik bugüne her şeyimiz bol,
Dağlar bile delindi yapıldı çift yol,
Ancak kardeş kardeşe atar oldu gol,
Menfaat gündeme geldiği zaman.

Her hanede artık bir kaç araba,
Herkes ağa oldu kalmadı maraba,
Kayboldu riayet hakka, hukuka,
Bolluk ve rahatlık geldiği zaman.

Yok olup gitti o kıtlıklar, zulümler,
Şu anda yaşadığımız güzel günler,
Rabbim bize dostluk, samimiyet ver,
Sana yönelen kullar olduğu zaman.

Salih Sedat der ki geçti o eski yıllar,
Şimdi sohbetlerin yerinde TV ler var,
Kitapların yerini aldı bilgisayarlar,
Modern dönem geldiği zaman.

Salih Sedat Ersöz