TOPAL VEYİS AMCAMIZ

İkinci Abdülhamit döneminde doğmuştur,

Sarayda yetişerek karanlığı boğmuştur.

Dayanmaktadır soyu Seyyid Harun Veli’ye,

Adının verildiği hem Veysel Karani’ye.

Nüfusta Veysel ama hep Veyis denmektedir,

İlim tahsil etmenin aşkıyla yanmaktadır.

İlkokul mezunuyken dikkat çeker zekâsı,

Köyden çıkıp gelmiştir, yamalıdır hırkası.

Çağrılır valiliğe, derler “okuyacaksın”,

“İlerde gönülleri, her dem dokuyacaksın”.

Götürülür başkente, Medreseye verilir,

Hayırlar fethedilir, nice güller derilir.

Tam on bir yıl boyunca yetişir eğitimle,

Madden, manen dolmuştur, mükemmel öğretimle.

Dini, siyasal, hukuk, tüm alanda zirvede,

Hafızlığı tamamlar, on ay gibi sürede.

Bitince eğitimi, sultana götürülür,

Bu görüşmeden sonra göreve getirilir.

Sarayda çok önemli vazife yapmaktadır,

Aynı anda bir grup hep yoldan sapmaktadır.

İstanbul karışıyor, caddelerde nümayiş,

Dış güçlerin etkisi, bozuluyor asayiş.

Büyümekte olaylar, yoktur işin şakası,

Her şey alt üsttür gelir otuz bir mart vakası.

Saray da basılarak asilerce taranır,

Yağmalanır her taraf didik didik aranır.

Önlerine çıkana kurşunlar yağdırırlar,

Bütün vahşilikleri bir güne sığdırırlar.

Veyis Efendiyi de bacağından vururlar,

Sultanı devirince sakinleşip dururlar.

Akıllara gelince yarasına bakılır,

Bacağı kesilerek tahta bacak takılır.

Bundan sonraki namı Topal Veyis’tir artık,

Bütün bu olanlarda hiç yoktur fikir, mantık.

İstanbul’da duramaz, köyüne döner gelir,

Doğruluktan ayrılmaz, hep hakikatte kalır.

Köylünün dertlerini çözmektir tüm gayreti,

Allah içindir hep sevgisi ve nefreti.

Birikmiş sıkıntılar birer birer çözülür,

Herkese el uzatır, yanlışlıklar düzelir.

Saray terbiyesiyle hep âlim, nazik, kibar,

Konya Valisinden de görür büyük itibar.

Her yerde sözü geçen etkili bir kişilik,

Onu tanıyan herkes görür ondan iyilik.

Köy olan Akviran’a nahiyeliği taşır,

Belediyeyi kurar, o çevre birden ışır.

Kendisi ilk başkandır, hemen işe koyulur,

Altı yıllık dönemde hizmetine doyulur.

Ancak Topal Veyis’in hasımları da vardır,

Bunların tek amacı kötülükte ısrardır.

Koyu bir karanlıkta toplantıdan dönerken,

Bıçakla saldırırlar, birkaçı da önerken.

Bıçaklar vücuduna defalarca saplanır,

Akviran’ın üzeri hüzün ile kaplanır.

Kara kışlar girmiştir hayatın baharına,

Otuz üçünde gider ebedi diyarına…

Kendisinden çok hizmet bekliyordu Akviran,

Onun gitmesi ile kaldı öksüz ve viran.

İşte bu Topal Veyis, öz amcası babamın,

Adını, ahlakını taşıdı o atanın.

Rabbim ikisine de rahmetini lütfetsin,

Yollarından gitmeyi bizlere de bahşetsin.

 SALİH SEDAT ERSÖZ